Bιταμίνη-D χωρίς ασβέστιο και άσκηση: είναι αποτελεσματική στην οστεοπόρωση;

H χορήγηση βιταμίνης D δεν μειώνει τον κίνδυνο οστεοπορωτικών καταγμάτων όταν χορηγείται μεμονωμένα, ενώ η συγχορήγησή της με ασβέστιο, ίσως αποδειχθεί πιο αποτελεσματική στην πρόληψη της οστεοπόρωσης και των καταγμάτων.

Τα συμπεράσματα αυτά καταγράφει η νέα έρευνα: Vitamin D and Calcium for the Prevention of Fracture, που δημοσιεύθηκε στο JAMA στις 20/12/19. Τα δεδομένα της προήλθαν από μετα-ανάλυση προηγούμενων μελετών. Εξετάστηκαν 11 κλινικές δοκιμές σε 34.243 άτομα με λήψη μόνο βιταμίνης D και 6 κλινικές δοκιμές σε 49.282 άτομα με ταυτόχρονη λήψη βιταμίνης D και ασβεστίου.

Οι ασθενείς που λάμβαναν μόνο βιταμίνη D ( 25-ΟΗ-D από 400-30.000 ΙU, σε διάφορα δοσολογικά σχήματα ) δεν παρουσίασαν μείωση του κινδύνου καταγμάτων. Στην ομάδα αυτή, στα 34.243 άτομα καταγράφηκαν συνολικά 2.843 κατάγματα, με 740 κατάγματα ισχίου.

Οι ασθενείς που λάμβαναν βιταμίνη D μαζί με ασβέστιο ( καθημερινή λήψη 25-ΟΗ-D από 400-800 ΙU και ασβεστίου από 1.000-1.200 mg) παρουσίασαv μείωση του συνολικού κινδύνου καταγμάτων στο 6% και του ισχίου στο 16%. Στην ομάδα αυτή, στα 49.282 άτομα καταγράφηκαν 5.449 συνολικά κατάγματα, με 730 κατάγματα ισχίου.  

H αντίστοιχη έρευνα: Comparison of fracture risk using different supplemental doses of vitamin D, calcium or their combination: a network meta-analysis of randomised controlled trials, αναφέρει ότι με την χορήγηση διαφόρων δόσεων και συνδυασμών βιταμίνης D και ασβεστίου δεν παρατηρήθηκε μείωση του κινδύνου καταγμάτων, είτε στο ισχίο είτε στην σπονδυλική στήλη. Η έρευνα αυτή προήλθε από ανάλυση δεδομένων 25 κλινικών δοκιμών σε 43.510 άτομα και δημοσιεύθηκε στο bmjopen.bmj.com.

Τα κατάγματα λόγω οστεοπόρωσης αφορούν 1 στις 2 γυναίκες και 1 στους 5 άνδρες μετά τα 50 έτη, με συχνότερα τα κατάγματα ισχίου. Η αύξηση της συχνότητάς τους με την γήρανση, η αύξηση του μέσου όρου επιβίωσης του πληθυσμού και οι πολλαπλές επιπτώσεις των καταγμάτων, τόσο στην υγεία, όσο και κοινωνικοοικονομικές, δικαιολογούν την εντατική έρευνα στην πρόληψή τους.

Οι περισσότεροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι για την ενδυνάμωση των μυών και των οστών, εκτός από την πρόσληψη των απαραίτητων βιταμινών και ασβεστίου, είναι απολύτως αναγκαία η ταυτόχρονη υιοθέτηση ενός προγράμματος κίνησης και άσκησης.

Η μυϊκή ενδυνάμωση με το βάρος του σώματος, με αντιστάσεις ή χρησιμοποιώντας βαρίδια, και ειδικά η κατακόρυφη καταπόνηση, όπως το περπάτημα, το τρέξιμο, ο χορός, το τένις, το ανέβασμα της σκάλας είναι αυτά που θα δώσουν το βασικό έναυσμα για την αναδόμηση των οστών.

Τα οστά, όπως και οι μύες, προσαρμόζονται ώστε να μπορούν να υποστηρίζουν την κίνηση του σώματος κατά της βαρύτητας και την κίνηση ανάλογα με τις μυϊκές δυνάμεις και της δυνάμεις αντίδρασης που ασκούνται πάνω τους. Όταν υπάρχει μειωμένη φυσική δραστηριότητα, παρατεταμένη κατάκλιση ή έλλειψη βαρύτητας, τότε εκλείπει το απαραίτητο ερέθισμα για την δημιουργία νέου οστού και διαταράσσεται η ισορροπία στον μεταβολισμό των οστών.

Η αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης με ένα χάπι φαίνεται ιδανική ή βολική. Όμως, η δυνατότητα διατήρησης δυνατών οστών μόνο με συμπληρώματα μοιάζει τόσο ρεαλιστική, όσο και η αύξηση της μυϊκής μάζας χωρίς άσκηση, μόνο με την υπερκατανάλωση πρωτεΐνης ή ορμονών;

Στοιχεία:

https://bmjopen.bmj.com/content/9/10/e024595

https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2757873?resultClick=3

https://medicalxpress.com/news/2019-12-vitamin-d-doesnt-fractures.html?

https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-198907020-00001

Σχετικά άρθρα