Ο γαστρικός καρκίνος συχνά υποδύεται επίμονη γαστρίτιδα ή άτυπη δυσπεψία ή είναι ασυμπτωματικός, γι’αυτό, στο 75% των περιπτώσεων διαγιγνώσκεται σε προχωρημένο στάδιο.
Παγκοσμίως αποτελεί το 2ο σε συχνότητα αίτιο θανάτου από καρκίνο, μετά του πνεύμονα.
Ενώ ο αριθμός των ασθενών από γαστρικό καρκίνο μειώνεται, δεν μειώνεται ο αριθμός θανάτων που προκαλεί. Αυτό το παράδοξο σχετίζεται με την αλλαγή στην διατροφή, όπως η μείωση των παστών και καπνιστών, που λειτουργούν επιβαρυντικά στην εμφάνισή του. Ταυτόχρονα, επειδή εξακολουθεί να ανακαλύπτεται αργά, έχει υψηλή θνητότητα.
Συμπτώματα και σημεία του καρκίνου του στομάχου
Ασυμπτωματικός για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σε ασθενείς που υποφέρουν ήδη από γαστρίτιδα, δίνει την εικόνα επίμονης γαστρίτιδας.
Αποστροφή προς το κρέας.
Ανορεξία.
Καταβολή.
Δυσπεψία, αίσθημα πληρότητας και δυσφορίας με την λήψη λίγης τροφής.
Πόνος στο επιγάστριο, στην κοιλία ή και στην πλάτη.
Ναυτία, εμετοί.
Απώλεια βάρους, χωρίς να επιδιώκεται το αδυνάτισμα.
Πολύ σκούρα κόπρανα – μέλαινες κενώσεις.
Αδικαιολόγητη αναιμία.
Επιβαρυντικοί παράγοντες
Κατανάλωση τροφίμων: παστών, αλμυρών, καπνιστών, κονσερβοποιημένων, επεξεργασμένων κρεάτων και ψαριών και ψημένων στα κάρβουνα.
Αλκοόλ
Κάπνισμα
Ιστορικό ατροφικής γαστρίτιδας, πολυπόδων και προκαρκινικών βλαβών
Γενετική επιβάρυνση
Επεμβάσεις παράκαμψης
Ιστορικό πεπτικού έλκους
Λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και από τον ιό Epstein Barr( ιός Λοιμώδους μονοπυρήνωσης)
Ηλικία >55 ετών
Χαρακτηριστικά
Το 95% είναι αδενοκαρκινώματα.
Ο εντερικός τύπος των αδενοκαρκινωμάτων εμφανίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες, με επιβαρυντικούς παράγοντες, συχνότερα σε άνδρες.
Ο διάχυτος τύπος των αδενοκαρκινωμάτων εμφανίζεται σε νεότερες ηλικίες, χωρίς κάποιους ιδιαίτερους επιβαρυντικούς παράγοντες, εκτός από την γενετική επιβάρυνση.
Πρόληψη – Διάγνωση
Προληπτικά μέτρα για τον γαστρικό καρκίνο
Αποφυγή παστών και καπνιστών προϊόντων.
Διατροφή με φρέσκα φρούτα, λαχανικά και επαρκή ποσότητα βιταμινών Β-συμπλέγματος.
Αποφυγή αλκοόλ και καπνίσματος.
Έλεγχος των λοιμώξεων από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.
Σε χώρες με υψηλή συχνότητα γαστρικού καρκίνου, όπως οι χώρες της Άπω Ανατολής, γίνονται τακτικοί πληθυσμιακοί έλεγχοι με γαστροσκόπηση.
Διάγνωση
Η γαστροσκόπηση συνιστάται σε όλα τα άτομα με επιβαρυντικούς παράγοντες. Η συχνότητα του ενδοσκοπικού ελέγχου είναι εξατομικευμένη. Ανάλογα με το ατομικό ιστορικό και την γενετική προδιάθεση, καθορίζεται από τον θεράποντα γαστρεντερολόγο το πρόγραμμα παρακολούθησης του κάθε ασθενή.
Η εξέταση για την ανίχνευση αιμοσφαιρίνης κοπράνων μπορεί να γίνει προκαταρκτικά, σε ασθενείς με αναιμία ή άτυπα συμπτώματα. Το αρνητικό αποτέλεσμα δεν είναι αποκλείει ύπαρξη καρκίνου του πεπτικού συστήματος.
Οι εξετάσεις αίματος σε αρχικό στάδιο μπορεί να μην είναι διαγνωστικές. Συνήθως η αναιμία αποτελεί το κύριο εύρημα.
Η σιδηροπενική αναιμία δεν πρέπει να θεραπεύεται με χορήγηση σιδήρου, χωρίς να προηγείται διερεύνηση της κρυφής απώλειας αίματος από το πεπτικό σύστημα. Ειδικά, όταν η αναιμία εμφανίζεται μετά τα 40 έτη, σε άνδρες ή σε γυναίκες εμμηνοπαυσιακές ή στην κλιμακτήριο (δηλαδή σε ασθενείς που δεν έχουν δικαιολογημένη απώλεια αίματος και έλλειψη σιδήρου)
Ο ακτινολογική εξέταση με χορήγηση βαρίου, δεν χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στην σύγχρονη εποχή για την διάγνωση του γαστρικού καρκίνου.
Η γαστροσκόπηση έχει εκτοπίσει τις άλλες μεθόδους διάγνωσης. Η διαδικασία, με την χορήγηση μέθης, έχει καταστεί πλέον εύκολη για τους ασθενείς. Αποτελεί την βασική εξέταση για την διάγνωση γαστρικών νόσων και γαστρικού καρκίνου. Γίνεται ταυτόχρονη βιοψία και έλεγχος για νεοπλασίες, για ελικοβακτητρίδιο του πυλωρού, για προκαρκινικές βλάβες.
Στοιχεία:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5808709/
https://www.cancer.gov/types/stomach/patient/stomach-treatment-pdq
