Η ικανότητα σύλληψης με ελεύθερη ερωτική επαφή, κατά τη διάρκεια των γόνιμων ημερών, υπολογίζεται στα υγιή ζευγάρια στο 20% όταν η γυναικά είναι <30 ετών και στο 5% στην ηλικία των 40 ετών. Το 1 στα 6 ζευγάρια παγκοσμίως αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα σύλληψης. Η υπογονιμότητα, δηλαδή η αποτυχία σύλληψης σε διάστημα 12 μηνών ελεύθερων σεξουαλικών επαφών, πλήττει περίπου 90 εκατομμύρια ζευγάρια, το 90% των οποίων δεν καταφέρνει να λάβει τη βοήθεια που χρειάζεται.
Η έναρξη της γονιμότητας ταυτίζεται με την εφηβεία. Μετά τα 30 έτη καταγράφεται σταδιακή μείωση της γονιμότητας και στα δύο φύλα, ιδιαιτέρως στις γυναίκες, η οποία επιτείνεται στα 35 έτη και εντείνεται περαιτέρω μετά την ηλικία των 40 ετών. Η μείωση της γονιμότητας με την ηλικία, ιδιαίτερα των γυναικών, αποδίδεται στην μείωση του αριθμού των ωαρίων και στην εκφύλισή τους με τη φυσιολογική γήρανση. Το 1/3 των περιπτώσεων υπογονιμότητας των ζευγαριών αποδίδονται στη γυναίκα, το 1/3 στον άνδρα και το 1/3 και στους δύο.
Στην Ευρώπη καταγράφεται σταδιακή μείωση των γεννήσεων μετά το 1960. Ο μέσος αριθμός γεννήσεων ανά γυναίκα υπολογίζεται στο 1,55 στην Ευρώπη και στο 1,35 στην Ελλάδα. Παράλληλα, μετατίθεται σταδιακά η ηλικία απόκτησης πρώτου παιδιού στα 30-34 έτη.
Η μετάθεση της απόκτησης πρώτου παιδιού μετά την ηλικία των 30 ετών, λόγω οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων, συμπίπτει με την έναρξη της φυσιολογικής μείωσης της γονιμότητας λόγω της βιολογικής ηλικίας. Εκτός από τη βιολογική ηλικία, στη γονιμότητα επιδρούν πολλοί παράγοντες, όπως η γενικότερη κατάσταση της υγείας, η λήψη ορισμένων φαρμάκων και η έκθεση σε ακτινοβολία, οι αποβολές-διακοπές κυήσεων, το παθολογικό σωματικό βάρος, το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, η κακή διατροφή, το στρες, η ορμονική δυσλειτουργία, η περιβαλλοντική μόλυνση και επαγγελματική επιβάρυνση, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, κ.τ.λ
Η Παγκόσμια Ημέρα Γονιμότητας στις 15 Ιουνίου καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Assisted Conception Taskforce (ACT), έχοντας στόχο να επιστήσει την προσοχή των υπογόνιμων ζευγαριών στην ανάγκη σωστής ενημέρωσης και έγκαιρης κινητοποίησή τους για την αναζήτηση εξειδικευμένης διερεύνησης, σωστής διάγνωσης και κατάλληλης ιατρικής βοήθειας.
Πηγή:
