Θειαζιδικά διουρητικά: υπερέχουν των α-ΜΕΑ ως 1ης γραμμής αντιυπερτασική μονοθεραπεία

Η έρευνα LEGEND- hypertension σε 4.900.000 ασθενείς, η οποία εκπονήθηκε στο Πανεπιστήμιο Columbia και δημοσιεύτηκε στο The Lancet, δείχνει ότι τα θειαζιδικά διουρητικά είναι 15% πιο αποτελεσματικά, αλλά και ανεκτά, σε σχέση με τους αναστολείς ΜΕΑ, όταν δίνονται σαν μονοθεραπεία πρώτης γραμμής.

Η έρευνα

Tα στοιχεία των 4.900.000 ασθενών από το 1996 μέχρι το 2018, προέρχονταν από την βάση δεδομένων του συστήματος υγείας της Γερμανίας, Ιαπωνίας, Νότιας Κορέας και ΗΠΑ. Έγινε επεξεργασία και ανάλυση αυτών στα πλαίσια του project LEGEND, με επικεφαλείς τους George Hripcsak, MD, MS και Patrick Ryan, PhD.

Η αποτελεσματικότητα των αντιυπερτασικών φαρμάκων αξιολογήθηκε από την πρόληψη εμφάνισης: εμφράγματος του μυοκαρδίου, αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια.

Αξιολογήθηκαν οι πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων και η συχνότητα εμφάνισής τους.

Τα φάρμακα που ελέγχθηκαν ως μονοθεραπεία 1ης γραμμής κατά της υπέρτασης, ήταν τα προτεινόμενα από την  American College of Cardiology (ACC) και American Heart Association (AHA), στις κατευθυντήριες οδηγίες της θεραπείας κατά της υπέρτασης:

  • Οι αναστολείς-ΜΕΑ (λαμβάνονταν από το 48%)
  • Τα θειαζιδικά διουρητικά (λαμβάνονταν από το 17%)
  • Ανταγωνιστές των Υποδοχέων της Αγγειοτασίνης ΙΙ
  • Ανταγωνιστές διαύλων ασβεστίου – διυδροπυριδίνες
  • Ανταγωνιστές διαύλων ασβεστίου – μη – διυδροπυριδίνες

Οι αναστολείς μετατρεπτικού ενζύμου αγγειοτασίνης ή α-ΜΕΑ είναι τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα αντιυπερτασικά, χορηγούνται συχνά ως πρώτης γραμμής αντιυπερτασική αγωγή, ως μονοθεραπεία, στο 48%των ασθενών.

Οι α-ΜΕΑ αναστέλλουν την μετατροπή της αγγειοτασίνης Ι σε αγγειοτασίνη ΙΙ. Θεωρούνται αποτελεσματικά στην ήπια και μέτρια υπέρταση, στην καρδιακή ανεπάρκεια, στην διαβητική νεφροπάθεια, στην βελτίωση της πρόγνωσης μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Τα θειαζιδικά διουρητικά δρουν ως αντιυπερτασικά αναστέλλοντας την επαναρρόφηση νατρίου στο άπω εσπειραμένο σωληνάριο του νεφρού. Η αυξημένη απέκκριση νατρίου και νερού με τα ούρα μειώνει τον ενδαγγειακό όγκο και την αρτηριακή πίεση. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά και προστατευτικά ενάντια στις επιπλοκές της υπέρτασης στους ηλικιωμένους και υπερτασικούς, επιπλέον είναι καλά ανεκτά και οικονομικά.

Αποτελέσματα της έρευνας LEGEND-Hypertension

  • Τα θειαζιδικά διουρητικά είναι 15% αποτελεσματικότερα των α-ΜΕΑ στην πρόληψη σοβαρών επιπλοκών της υπέρτασης, όπως το έμφραγμα του μυοκαρδίου, εγκεφαλικό επεισόδιο, νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια.
  • Οι ασθενείς, οι οποίοι πρώτη φορά τέθηκαν σε μονοθεραπεία κατά της υπέρτασης, ανέχθηκαν καλύτερα και με λιγότερες παρενέργειες τα θειαζιδικά διουρητικά, σε σχέση με τους α- ΜΕΑ, οι οποίοι είχαν υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης σε 19 παρενέργειες.
  • Αυτή η υπεροχή καταγράφονταν μόνο, όταν δινόταν ως αρχική αντιυπερτασική αγωγή 1ης γραμμής, σε ασθενείς χαμηλού καρδιαγγειακού ρίσκου.
  • Εκτός της παραπάνω εξαίρεσης, παρατηρήθηκε σχετικά ισοδύναμη αποτελεσματικότητα μεταξύ των 5 κατηγοριών αντιυπερτασικών. Επίσης, τα φάρμακα της κατηγορίας των Ανταγωνιστών διαύλων ασβεστίου – μη-διυδροπυριδινών, παρουσίασαν το σχετικά κατώτερο σκορ αποτελεσματικότητας- παρενεργειών, μεταξύ των 5 κατηγοριών.
  • Οι ερευνητές αναφέρουν ότι 3.100 σοβαρά καρδιαγγειακά συμβάματα θα είχαν αποφευχθεί (έμφραγμα του μυοκαρδίου, εγκεφαλικό επεισόδιο, νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια), αν δινόταν θειαζιδικά διουρητικά και όχι α-ΜΕΑ ως αρχική, πρώτης γραμμής μονοθεραπεία, σε ασθενείς χαμηλού ρίσκου για καρδιακή νόσο, δηλαδή, σε 2,4 εκατομμύρια νέους υπερτασικούς.

Συμπεράσματα

Βασικός στόχος της έρευνας είναι η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών κατευθυντήριων οδηγιών για την υπέρταση και αντιυπερτασική αγωγή.

Η θεραπευτική προσέγγιση της υπέρτασης παραμένει ίδια, οι 5 κατηγορίες φαρμάκων θεωρούνται ισοδύναμες, με ΕΞΑΙΡΕΣΗ την αντιυπερτασική αγωγή 1ης γραμμής, στους νεοδιαγνωσμένους υπερτασικούς, χαμηλού καρδιαγγειακού ρίσκου. Στην περίπτωση αυτή, θεωρείται ότι τα θειαζιδικά διουρητικά υπερέχουν των α- ΜΕΑ, και ότι υστερεί η μονοθεραπεία με Ανταγωνιστές διαύλων ασβεστίου – μη-διυδροπυριδίνες.

Στοιχεία:

https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(19)32317-7/fulltext

https://www.dbmi.columbia.edu/lancet-legend-hypertension-study/

Σχετικά άρθρα