ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ενδεικτικά στοιχεία επιδείνωσης της πνευμονίας από COVID-19

Έρευνα που δημοσιεύθηκε στο NEJM ανέλυσε τα κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών, τα οποία συνδέονται με τη συνεχή επιδείνωση και μετάπτωση της πνευμονίας σε Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας και σε θάνατο, μετά τη λοίμωξη από COVID-19.

Εξετάζοντας τα στοιχεία 201 ασθενών που παρουσιάστηκαν με πνευμονία από τον κορωνοϊό SARS-CoV-2, μέσης ηλικίας 51 ετών, με εύρος από 43-60 έτη, 63,7% άνδρες, στην περιοχή Wuhan από 25 Δεκεμβρίου 2019 μέχρι 12 Φεβρουαρίου 2020, βρήκαν ότι:

το 41,8% των ασθενών με πνευμονία ανέπτυξε Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας

από τους ασθενείς που ανέπτυξαν Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας, το 52,4% πέθανε.

Παράγοντες που αξιολογήθηκαν ως ενδεικτικοί υψηλού κινδύνου για την επιδείνωση της πνευμονίας και τη μετάπτωση σε Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας και ακολούθως τη θανατηφόρο έκβαση, ήταν

η δύσπνοια στο 59,5%,

η συννοσηρότητα, όπως το ιστορικό υπέρτασης στο 27,4% ή διαβήτη στο 19%.

Αντίστοιχα, στους ασθενείς που παρουσιάστηκαν με πνευμονία, η οποία δεν εξελίχθηκε τελικά σε Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας καταγράφηκε:

η δύσπνοια στο 25,6%

η συννοσηρότητα, όπως το ιστορικό υπέρτασης στο 13,7% ή διαβήτη στο 6%

Άλλοι παράγοντες ενδεικτικοί υψηλού κινδύνου επιδείνωσης της πνευμονίας, εκτός από τη δύσπνοια και την συννοσηρότητα, ήταν

η μεγάλη ηλικία

η ουδετεροφιλία (αύξηση των ουδετερόφιλων λευκοκυττάρων)

η αύξηση της LDH

η αύξηση των D-Dimers

Αντίθετα, αξιολογήθηκαν ως ενδεικτικοί παράγοντες μικρότερου κινδύνου μετάπτωσης της πνευμονίας σε Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας και θανατηφόρο έκβαση:

Ο πυρετός ≥39 °C, που ενώ ακολουθούνταν από μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης Συνδρόμου Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας, με HR=1,17, τελικά, συνοδευόταν από μικρότερη πιθανότητα θανάτου, με HR=0,41.

H χορήγηση μεθυλπρεδνιζολόνης στους ασθενείς με Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας συνοδευόταν επίσης από μικρότερη πιθανότητα θανάτου, με HR=0.38

Στοιχεία:

https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/fullarticle/2763184