Επταήμερη εκπαίδευση ειδικών σκύλων με τραχειοβρογχικές εκκρίσεις ασθενών με COVID-19 ήταν αρκετή για να μπορέσουν οι σκύλοι να ανιχνεύσουν ασθενείς με λοίμωξη, έχοντας ευαισθησία στο 82,63%, ειδικότητα στο 96,35% και μέση διαγνωστική ικανότητα στο 94%.
Στη διπλή τυφλή, τυχαιοποιημένη, προκαταρκτική, γερμανική έρευνα χρησιμοποιήθηκαν 8 ειδικοί σκύλοι του γερμανικού στρατού (German Armed Forces), που κλήθηκαν-εκτέθηκαν να ανιχνεύσουν μέσω της οσμής 1012 άτομα, με και χωρίς λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV2.
Σύμφωνα με την έρευνα “Scent dog identification of samples from COVID-19 patients – a pilot study, δημοσιευμένη στο BMC Infectious Diseases και στο Medscape.com, οι σκύλοι είχαν εκπαιδευτεί για 7 ημέρες με έκθεση σε τραχειοβρογχικές εκκρίσεις ασθενών με COVID-19.
Η μελέτη στηρίχθηκε στην αποβολή διαφόρων ουσιών μέσω της αναπνοής. Οι ουσίες αυτές παράγονται κατά τη λοίμωξη από τις μεταβολικές διαδικασίες που προκύπτουν. Οι σκύλοι έχουν εξαιρετικά αναπτυγμένη οσφρητική ικανότητα και μετά από κατάλληλη εκπαίδευση μπορούν δυνητικά να ανιχνεύουν τους COVID-19 ασθενείς, όπως π.χ. ανιχνεύουν ναρκωτικές ουσίες.
Όταν οι 8 εκπαιδευμένοι σκύλοι εκτέθηκαν στα 1012 τυχαιοποιημένα δείγματα, χωρίς την παρέμβαση του εκπαιδευτή, αλλά, με την χρήση του συστήματος Detection Dog Training System (DDTS; Kynoscience UG, Germany), διαπιστώθηκε ότι:
Ανίχνευσαν ορθά 949 από τα 1012 άτομα. Η ικανότητα ανίχνευσης άγγιξε το 94%(±3,4%), η ευαισθησία το 82,63% και η ειδικότητα το 96,35%.
Ανίχνευσαν θετικά τους 157 ασθενείς που είχαν επιβεβαιωμένη λοίμωξη.
Διέκριναν ορθά 792 αρνητικά επιβεβαιωμένα δείγματα.
Τα εσφαλμένα αποτελέσματα αφορούσαν συνολικά 63 άτομα, περίπου το 6%. Συγκεκριμένα, 30 δείγματα θετικά διέφυγαν από την ανίχνευση και στα 33 αρνητικά δείγματα δόθηκε εσφαλμένη ένδειξη.
Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της μελέτης είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, δίνοντας την προοπτική αξιοποίησης ειδικά εκπαιδευμένων σκύλων σε αεροδρόμια, στα σύνορα και αντίστοιχους χώρους, αντίστοιχα με την ανίχνευση άλλων ουσιών ή αντικειμένων που ήδη εφαρμόζεται.
Πηγή:
https://bmcinfectdis.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12879-020-05281-3
