Τα αποτελέσματα αξιολόγησης 83 ερευνών σε 120.000 άτομα, από το 1960-2018 και με επικεφαλής τον Dr Lee Hooper, δείχνουν ότι: η μεγάλη δόση πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, ω-3 και ω-6 δεν προλαμβάνει και δεν επιδρά στη θεραπεία του διαβήτη τύπου-2.
Η αξιολόγηση έγινε με βάση:
- το σάκχαρο νηστείας
- τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη και/ή,
- την εκτίμηση της αντίστασης στην ινσουλίνη-HOMA-IR
Αποτελέσματα και Συμπεράσματα
- Τα στοιχεία αφορούν κυρίως τα Ωμέγα-3 μακράς αλύσου, EPA και DHA και δείχνουν ότι: οι αυξημένες δόσεις τους δεν επιδρούν θετικά ή αρνητικά στην εμφάνιση του διαβήτη τύπου-2, αλλά ούτε και στον μεταβολισμό της γλυκόζης.
- Σε δόσεις πάνω από 4,4γρ/ημέρα είναι πιθανό να εμφανιστούν αρνητικές επιδράσεις στον μεταβολισμό του σακχάρου.
- Το α-λινολενικό οξύ, τα Ωμέγα 6 και τα PUFA-πολυακόρεστα λιπαρά οξέα έδωσαν ασαφή στοιχεία.
- Το α-Λινολενικό οξύ είναι πιθανό να αυξάνει την ινσουλίνη νηστείας.
- Ο λόγος ωμέγα-3 προς ωμέγα-6 δεν επιδρά στο διαβήτη και στον μεταβολισμό του σακχάρου
- Τα EPA και DHA λιπαρά οξέα μειώνουν τα τριγλυκερίδια. Η θετική επίδραση από την λήψη των ιχθυέλαιων στους διαβητικούς με υψηλά τριγλυκερίδια, οφείλεται στην επίδραση τους στα τριγλυκερίδια και όχι στον μεταβολισμό του σακχάρου.
- Η κληρονομικότητα, η παχυσαρκία, η μειωμένη φυσική δραστηριότητα, επιδρούν στην εκδήλωση του διαβήτη τύπου 2 και στην κακή ρύθμιση του σακχάρου. Οι επιβαρυντικοί παράγοντες δεν αίρονται με την λήψη υψηλών δόσεων ιχθυέλαιων, αλλά με την απώλεια βάρους, τη σωστή διατροφή και την άσκηση.
- Στους διαβητικούς συνιστάται η πρόσληψη των ακόρεστων λιπαρών οξέων μέσω διατροφής, με δύο μερίδες λιπαρών ψαριών την εβδομάδα.
Στοιχεία:
