Σύμφωνα με έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης-BUSPH σε 24.205 συμμετέχοντες, η οποία δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open, η θνησιμότητα στη μέση ηλικία μειώθηκε κατά 54%, όταν ο Δείκτης Μάζας Σώματος-BMI μειώθηκε, μεταπηδώντας από την παχύσαρκη στην υπέρβαρη κατηγορία στην ηλικία των 25 ετών.
Στα αποτελέσματα της έρευνας αναφέρεται επίσης ότι, οι συμμετέχοντες που ήταν υπέρβαροι στα 25 τους χρόνια και αύξησαν περαιτέρω το βάρος τους, μεταπηδώντας στην κατηγορία του παχύσαρκου μέχρι τη μέση ηλικία, παρουσίασαν τη σταθερά υψηλή θνησιμότητα των παχύσαρκων. Εκτιμάται ότι το 12,4% των θανάτων σε νέα και μέσης ηλικίας άτομα στις ΗΠΑ συνδέεται με την παχυσαρκία.
Το 3,2% των θανάτων στους μεσήλικες θα είχε αποφευχθεί, αν οι συμμετέχοντες έχαναν εγκαίρως βάρος ώστε να μεταπέσουν από την κατηγορία του παχύσαρκου στην κατηγορία του υπέρβαρου.
Η αντίστοιχη απώλεια βάρους στη μέση και όχι στη νεαρή ηλικία, δεν συνοδεύτηκε από αντίστοιχη μείωση της θνησιμότητας στο 50%, πιθανόν λόγω των μόνιμων διαταραχών στην υγεία που είχαν ήδη προκληθεί.
Από τους υπεύθυνους της μελέτης, τους Dr. Andrew Stokes και Dr. Wubin Xie και τους καθηγητές Ιατρικής Dr. Jo Ann Manson στο Brigham and Women’s Hospital και Dr. Lee Bell, καθηγητή στο Harvard Medical School, επισημαίνεται ότι η έγκαιρη πρόληψη και αντιμετώπιση της παχυσαρκίας από τη νεαρή ακόμη ηλικία των 25 ετών και η δια βίου διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους μπορούν να επηρεάσουν καθοριστικά τη θνησιμότητα της μέσης ηλικίας και την πρόληψη πολλών χρόνιων νοσημάτων. Η υπέρταση, ο διαβήτης, οι καρδιοπάθειες ή και ο καρκίνος αποτελούν κάποια από τα νοσήματα που επηρεάζονται άμεσα από το σωματικό βάρος.
Πηγη:
